Ken je dat? Is die ene stoorzender eindelijk foetsie, hebben jullie net wat lucht om het op je eigen manier te doen… schiet iedereen in no-time terug in de oude groef. Dit lag toch aan hem? Waarom gebeurt het nu dan toch weer? Neem het team van Johan. In de wandelgangen wordt stevig gemopperd over...Read More
‘Hoe krijgen jullie het toch voor elkaar om zo snel een scherp beeld van onze organisatie te hebben?’ Rutgers blik houdt het midden tussen bewondering en scepsis, wanneer we een half uur in het kennismakingsgesprek weergeven wat onze indruk is van zijn vraagstuk. Om razendsnel een beeld van te vormen van hoe de hazen lopen...Read More
Ik geef mijn man zijn jas en zijn sleutels aan. Ik glimlach vriendelijk. Hup, naar je werk, denk ik. Hoe lang kan zo’n man treuzelen in de gang? Eindelijk valt de voordeur achter hem dicht. Ik hol naar de keuken, want ik hou de stank haast niet meer uit. Ik gris de tros overrijpe bananen van...Read More
‘Wat je nu doet, is wat je altijd doet,’ zegt Peter. Hij deelt zijn favoriete oneliner in de weekly standup, niet toevallig, direct na de bijdrage van Charlotte van de helpdesk. Hij ergert zich namelijk al maanden aan de manier waarop zij omgaat met klanten, en daar altijd een of ander excuus voor heeft. Hij...Read More
‘Soms twijfel ik of ik wel in dit team pas,’ zegt Mark tegen zijn vrouw Roos. ‘Hoezo dan?’ vraagt Roos verbaasd, ‘Je vertelde laatst dat jullie als MT zulke goede stappen aan het zetten zijn met de fusie.’ ‘Ja, op zich wel. Maar ik stoor me bijvoorbeeld mateloos aan hoe makkelijk er wordt gedacht over...Read More
‘Afgesproken. We praten voortaan alleen nog mét mensen, niet over ze.’ Instemmend geknik. ‘Geen loze toezegging, we gaan het nu écht doen.’ Het team is in de ochtend flink met de billen bloot gegaan, en heeft aan den lijve ervaren hoe belangrijk deze afspraak is. Tijd om even de benen te strekken. Marie-José, hoofd operatie,...Read More
Door Marjoke Veerman - associate van Gewoon aan de slag Helaas! Het is half januari en ik had me voorgenomen om in 2021 van elke dag een half uur wandelen een gewoonte te maken. Ik ben welgeteld drie keer een blokje om gegaan, en wel in de eerste week van het jaar. Toch jammer, mijmer ik...Read More
In verandertrajecten moet je er altijd van alles bijdoen. Extra. Bovenop je toch al overvolle agenda. Ook al roepen verandermanagers en soortgenoten nog zo hard dat je dat anders moet zien. Dat ‘het er niet bij komt, maar in de kern van je werk zit en je uiteindelijk tijd oplevert’. Het vraagt toch echt aandacht. En dus...Read More
Gastblog door associate Marjoke Veerman In maart werd B.V. Nederland geconfronteerd met een nieuw fenomeen: de intelligente lockdown. En wat deden we? We doken massaal de organisatie-medicijnkast in om snel weer te herstellen van dit gedoe. ‘Doe-alsof-je-neus-bloedt’-pillen waarmee je je bestaande manier van werken gewoon laat bestaan, maar dan via Zoom, Webex of Teams. Om...Read More
– hoe ruziënde Bonobo’s en Chimpansees samen wél stappen zetten Organisatie P: ‘Jongens, dit DT-voorstel is een aanfluiting! Hoe is het mogelijk dat dit ter tafel ligt? Dan hebben jullie toch gewoon zitten slapen? Hier ga ik echt mijn tijd echt niet aan besteden. Neem het maar mee terug naar de afdeling. Volgend agendapunt.’ Ruzies....Read More
– Gewoontes en liminaliteit in tijden van corona Dinsdagochtend. De agenda voor vandaag: Ontwikkelsessie verbeterpunten medewerkerstevredenheidsonderzoek. Sollicitant voor de vacature van business analist. Werkbezoek bij collega-instelling. Juist. Daar kan dus allemaal een streep door. Althans, in de gewone vorm. En dat zijn alleen nog de geplande acties. Dan heb ik het nog niet over de...Read More
Hoe breng je je kernwaarden tot leven? Acht paar ogen kijken schaapachtig om zich heen. Het enige wat je hoort is geschuif op stoelen. De blikken zijn naar beneden gericht. De spanning galmt door de ruimte. Iedereen wacht tot een ander als eerste iets zegt. ‘Uhm…. ik geloof dat we allemaal niet echt antwoord hebben...Read More
Plezier als hefboom voor verandering Pedro krijgt de volle laag van zijn collega’s. Woorden zo hard als spijkers, en als blikken konden doden was hij nu al drie keer gereïncarneerd. De stemming in het programmaoverleg van De Innovatieroute is grimmig. Te grimmig, vindt Pedro. Met lichte wanhoop in zijn stem vraagt hij: ‘Jongens, hoe...Read More
Hoe krijg je mensen zover dat ze wél doen wat je afspreekt? ‘Wordt u al beademd?’ vraagt de telefoniste. ‘Eh… sorry?’ Ik bel met de afdeling thuisbeademing van het ziekenhuis. Voor de meeste mensen die hen bellen, is de openingsvraag heel logisch. Ik ben hier de uitzondering, niet de regel. Vanuit hun logica is het...Read More
‘De angstcultuur zit hier gewoon in de muren. Daar is geen kruid tegen gewassen, echt’, vertelt Joyce op weg van de receptie naar de vergaderruimte. Ze fluistert, want je weet nooit wie je kan horen. ‘We weten het wel… We moeten elkaar als MT meer opzoeken, elkaar versterken om van die cultuur af te komen....Read More
‘Ik weet echt wel wat ik doe. Anderen zijn misschien makkelijk te manipuleren, niet ik. Ik ben een onafhankelijk denker.’ Ja toch? Zeker! Net als dat jij, samen met 83% van de automobilisten, een bovengemiddeld goed chauffeur bent. We zijn bijzonder knap in onszelf voor de gek houden. En we zijn ervan overtuigd zijn dat...Read More
Ken je dat gevoel, dat de verandering waar je aan werkt eigenlijk helemaal niet zo ingewikkeld is -of ten minste zou moeten zijn? Om er vervolgens achter te komen dat wanneer de belangrijkste zaken geregeld zijn, de kleine dingen die erbij komen kijken ongelofelijk veel tijd, moeite en laten we eerlijk zijn, gedoe kosten? Wij...Read More
‘Ja maar, hoe doe ik dat dan??’ Gefrustreerd gooi ik de technische tekening van onze maatwerk-kast door de kamer. Ik snap het niet, het werkt niet soepel en ik zie niet hoe de onderdelen samen tot een werkbaar geheel gaan komen. Een ironisch glimlachje vormt zich op mijn lippen. Hoe vaak heb ik dit klanten...Read More
‘Ik heb pijn aan mijn voehoeten, zeurt L.(6).’ ‘Loop nou gewoon even door! We zijn zo weer bij een leuk paadje’. Ik zucht. Fysiek zijn de wandelingen die we in de vakantie maken uitstekend te doen. Maar mentaal raken we uitgeput. Want onze lieve zoons zijn niet vooruit te branden als het niet spannend genoeg is. ‘Hoe...Read More
‘We gaan het in 2017 echt totaal anders doen. De cultuur moet anders, veel pro-actiever, een frisse wind is wat we willen.’ Luuk staat voor zijn afdeling. Het afgelopen jaar ging stroef. Er is nauwelijks winst behaald. Hij heeft zich in de laatste weken voor de kerstvakantie met zijn management team teruggetrokken op de hei....Read More
Ze kijken bang naar me, de mensen om me heen. Ik kijk woest terug. Ik mompel hardop. “Waar zijn die stomme kaarsen gebleven? En wat hebben ze gedaan met de fietslampjes? Oh, nee… Al het speelgoed staat door elkaar…” Ik ben in ‘De Nieuwe Hema’. De Hema die de Hema probeert na te doen. Alles...Read More
“Ik denk elke keer: nu gaat het lukken, we hebben iedereen aan boord. Maar we zijn alwéér terug bij af.” Kees, de manager met wie ik spreek, is wanhopig. Zijn CEO hijgt in zijn nek. Binnen zijn team leven twee kampen die onderling strijd voeren. Daarmee worden resultaten ook minder. “Ik heb echt goede adviseurs hier gehad. Met uitstekende programma’s. Maar...Read More
Zwaar in de stress, met het bloem in mijn haar sta ik in de keuken. Omdat geen kinderfeest compleet is zonder, bak ik voor mijn jarige dochter een prinsessentaart. Tegelijk ben ik met een collega aan het what’s appen over een nieuwe opdracht, check ik nog eens goed of ik alles voor het overleg van morgen bij me...Read More
Achter je rug om kletsen ze over je. Dat doen ze allemaal. En ze doen het overal: op de wc, op de parkeerplaats of gewoon, als je er even niet bent. Natuurlijk weet je allang dat dat gebeurt. Een geanimeerd gesprek dat ineens stilvalt als jij het toilet binnenloopt. Je hebt leiderschapsboeken gelezen en peperdure seminars gevolgd. Je...Read More
Mijn lijf kraakt en steunt. En ik doe mee met kraken en steunen. Want het is zwaar. Echt heel zwaar. “Ik wil niet! Waarom moet ik dit doen? Dit is gewoon stom. En jij, jij bent ook stom!” Ik word stevig uitgefoeterd door mijn lijf. Het valt ook niet mee. Na bijna twee maanden amper...Read More
De binnenkant. Die zie je niet. Maar het is er wel. En wat je aan de buitenkant ziet, is het gevolg van wat er binnenin gebeurt. Denk maar aan je telefoon. Je ziet alleen de buitenkant. Maar je kan er mee bellen, Whats-appen, twitteren, door wat er binnenin gebeurt. Zo is het ook met veranderingen....Read More
Zondagochtend, aan het ontbijt. Mijn zoon luistert niet. Of liever gezegd: hij laat ‘kijk-eens-hoe-goed-ik-niet-kan-luisteren’ zien. Onverstoorbaar. Hoe vaak heb ik gevraagd, geroepen, gegromd “luister, nu!”? Ik weet het niet meer. Ik ben er klaar mee en verzucht tegen hem: “Wat is er toch nodig voor je om gewoon te laten luisteren?” “Gewoon, een Luistermachine”, antwoordt...Read More
“Ik zal het doen”, zegt Frits, de vriendelijke medewerker. “Deze week maak ik het overzicht van lopende projecten. Echt.” Het is een drukke tijd. Het overzicht maken schiet er al maanden bij in. Terwijl het echt nodig is. Juist nu het zo druk is. Op woensdag vraag je voor de zekerheid of hij er nog...Read More
De kinderen liggen eindelijk in bed. Tijd voor leuke dingen. We gaan naar een feestje. Ik kom beneden in m’n nieuwe jurk. Zegt m’n man met gefronste wenkbrauwen: ‘Waarom heb je DAT aan?’ Het volgende kwartier hebben we ruzie. Hoe haalt ‘ie het in zijn hoofd? Waarom is deze jurk niet goed? Ben ik te...Read More
Door het project ’Buurt Bestuurt’ van Burgermeester Aboutaleb beslist in de wijk het Nieuwe Westen een buurtcomité over een deel van de prioriteiten van de politie. “Tweehonderd politieuren mogen ze verdelen over problemen die zij belangrijk vinden”, zo las ik in NRC Next. In de nabijgelegen Pupillenbuurt bleek dat na invoering van Buurt Bestuurt het...Read More
