‘Heel eerlijk? Ik zie het gewoon niet gebeuren. De oude cultuur van ja-knikken en nee-doen lijkt hier wel in de muren ingebakken’, verzucht MT-lid Dirk. Ze zijn al een paar maanden op weg met het programma Samen Staan We Sterker. Vandaag blikken ze terug op het afgelopen kwartaal en zetten ze de lijnen uit voor...Read More
Toen ik na de eerste dag in mijn eerste ‘grote mensen baan’ thuiskwam had ik een kleine metamorfose ondergaan. Vanuit mijn student-af bestaan had ik in één dag een gloednieuwe leaseauto onder mijn kont, een glimmende laptop in de tas, business cards (ja zo lang is het geleden) en een e-mail handtekening met naam, titel...Read More
‘De afgelopen twee verandertrajecten hebben niets opgeleverd, behalve meer weerstand. We beginnen opnieuw, met goede begeleiding. Het mag nu niet wéér fout gaan.’ Met deze zinnen leidt Irma het gesprek in. No pressure… Of wij het nu wél kunnen laten werken graag. Het is interessant hoe we in onze Nederlandse cultuur omgaan met fouten. Ook al roepen innovatie-experts om het hardst ‘fail faster’,...Read More
In verandertrajecten moet je er altijd van alles bijdoen. Extra. Bovenop je toch al overvolle agenda. Ook al roepen verandermanagers en soortgenoten nog zo hard dat je dat anders moet zien. Dat ‘het er niet bij komt, maar in de kern van je werk zit en je uiteindelijk tijd oplevert’. Het vraagt toch echt aandacht. En dus...Read More
We laten ons gek maken met al die veranderingen. Twee denkfouten zijn onze handicap ‘Luister. We moeten als O&O gewoon deze slag maken. We staan als organisatie voor een enorme omslag. We kunnen niet achterblijven. Ik wil deze kans pakken om het veranderproces vanuit onze afdeling mee te begeleiden en onszelf daarmee op de kaart...Read More
Hoe kun je ‘Organisatie Anorexia’ voorkomen ‘Hoe zorg ik er dan voor dat mijn organisatie ‘goed in z’n vel’ zit? Een lekker beetje spek op de botten, maar niet té zwaar dus. Zodat we ook nog een sprintje kunnen trekken als dat nodig is.’ Mika is aan het denken gezet door ons blog over ‘Organisatie anorexia’. ‘Maar jemig, hoe moet...Read More
‘Ja, dahaag! Jíj zei dat we een kwartier te laat zijn…’ Ik denk heel even dat ik met mijn tienerzoon in gesprek ben. Maar nee, het is een groep volwassen (met name) mannen van een gerenommeerd bedrijf. We zitten in een oersaai systeemplafond-zaaltje twee dagen te werken aan de nieuwe strategie met een dwarsdoorsnede van...Read More
“Wat! Zijn er nu alweer zoveel foutmeldingen? We hebben net de processen helemaal opnieuw ingericht… Hoe kan dat nou?’ verzucht Ruud bij de weekstart. “Jawel,’ zegt Ans, ‘maar dat wil niet zeggen dat ze ook al goed gebruikt worden. Ik denk dat een training of zoiets echt geen kwaad kan.’ Ruud: “Ik weet het niet...Read More
Wendy kijkt me aan met een blik die zegt: ‘Hoe cool is dit?!” Ik kijk terug met een blik die zich afvraagt of het nog erger kan. Sinds een tijd is Wendy zeer creatief bezig met het onderzoeken van haar eigen ‘anti-fragiliteit’. Over koud douchen en badderen heb je al kunnen lezen in de blog ‘The...Read More
‘Briljant idee! Gaan we doen’ werd er geroepen. If only they knew. Een verhaaltje: Er was eens een stad in India. Met een nogal pittig cobra-overschot; en ze wilden daar uiteraard vanaf. Het gemeentebestuur probeerde eerst de standaard aanpak: vallen zetten, gif strooien. Dat soort dingen. Nettoresultaat: nada. Tot een slimme Harry van de gemeente...Read More
‘We gaan het in 2017 echt totaal anders doen. De cultuur moet anders, veel pro-actiever, een frisse wind is wat we willen.’ Luuk staat voor zijn afdeling. Het afgelopen jaar ging stroef. Er is nauwelijks winst behaald. Hij heeft zich in de laatste weken voor de kerstvakantie met zijn management team teruggetrokken op de hei....Read More
‘Oeps, gelukt. Wat nu?’ Dat is hoe ik de reacties na de uitslag van het ‘Brexit’ referendum zag. Nadat het exit-kamp een krappe overwinning boekte, ruimde de één na de andere verantwoordelijke het veld: Cameron, Johnson en Farage. En is weken na dato, nog niet de daad bij het woord gevoegd. Los van wat ik...Read More
Een goede vriend van me is interieurontwerper. Iedere keer dat hij bij me binnenkomt zie ik hem ineen krimpen. Alsof hij in een zure citroen hapt. M’n stoelen staan verkeerd, een plint ligt al drie jaar los, het keurig gestucte plafond is nog steeds niet geverfd. Om nog maar te zwijgen van de troep. Ik zie...Read More
In een zwakke bui gaf ik toe aan mijn 3-jarige charmeur: “Vooruit, nog één tv-programma”. “Het is best verantwoord”, dacht ik bij mezelf. “Het is een kwaliteitsprogramma van CBeebies”, de kinderzender van de BBC. Wist ik veel dat ik daarmee mijn vonnis getekend had? Het programma dat zoonlief wil kijken heet Blue’s Clues. Een vreselijk programma....Read More
Dit artikel verscheen orgineel in Het tijdschrift Tekstblad en is geschreven door Jeanine Mies, zelfstandig tekstschrijver en trainer Zeg niet wat je niet wilt – Over de onbedoelde kracht van de ontkenning ‘Hier geen vuil storten’, ‘Laat je niet afleiden’, ‘anti-pestprogramma’… het zijn een paar voorbeelden waarin ongewenst gedrag aan de kaak wordt gesteld. Uiteindelijk bedoeld om...Read More
“Ik moet toch zeker mijn expertise inbrengen?”, zei Johan tijdens de laatste Masterclass Zuiver Adviseren. Net als Johan, werken heel veel adviseurs vanuit dit paradigma: als adviseurs worden we ingehuurd om te helpen de problemen van je klant op te lossen. Toch? Wij adviseurs rijdenals een soort ridder op het witte paard naar de klant....Read More
Zondagochtend, aan het ontbijt. Mijn zoon luistert niet. Of liever gezegd: hij laat ‘kijk-eens-hoe-goed-ik-niet-kan-luisteren’ zien. Onverstoorbaar. Hoe vaak heb ik gevraagd, geroepen, gegromd “luister, nu!”? Ik weet het niet meer. Ik ben er klaar mee en verzucht tegen hem: “Wat is er toch nodig voor je om gewoon te laten luisteren?” “Gewoon, een Luistermachine”, antwoordt...Read More
”Blijf kijken in je oorspronkelijke rij-richting”, zegt de instructeur. Voor de vijfde keer. Net als de auto waar ik in zit van een slip naar rechts in een nog hardere slip naar links terecht komt. ”Niet naar die vlaggen kijken. Niet naar de greppel.” Eindelijk doe ik de slipcursus die ik twee jaar geleden cadeau...Read More
De kinderen liggen eindelijk in bed. Tijd voor leuke dingen. We gaan naar een feestje. Ik kom beneden in m’n nieuwe jurk. Zegt m’n man met gefronste wenkbrauwen: ‘Waarom heb je DAT aan?’ Het volgende kwartier hebben we ruzie. Hoe haalt ‘ie het in zijn hoofd? Waarom is deze jurk niet goed? Ben ik te...Read More
Ik haal mijn tegensputterende peuterpuber uit bed. Voor de vierde dag op rij, roept ‘ie al voor ik goed en wel binnen ben: “Nee, dat wil ik niet!”. De stoom komt uit mijn oren. Ik verzamel mijn laatste beetje moed. Ik tel tot tien. En nog een keer. In mijn beste imitatie van een kalme-mama-die-niet-steeds-wanhopiger-wordt, vraag...Read More
“2,5 miljoen bespaard vandaag… En wat was jullie uurtarief ook weer?”. We kunnen niet zeggen dat iedere dag die we faciliteren meteen zoveel oplevert, maar dat we in weinig tijd impasses doorbreken of steeds terugkerende discussies een zwengel geven waardoor men door kan, dat durf ik wel te beweren. Vreemde ogen dwingen natuurlijk, dat is...Read More
