Ken je dat? Is die ene stoorzender eindelijk foetsie, hebben jullie net wat lucht om het op je eigen manier te doen… schiet iedereen in no-time terug in de oude groef. Dit lag toch aan hem? Waarom gebeurt het nu dan toch weer? Neem het team van Johan. In de wandelgangen wordt stevig gemopperd over...Read More
Ik geef mijn man zijn jas en zijn sleutels aan. Ik glimlach vriendelijk. Hup, naar je werk, denk ik. Hoe lang kan zo’n man treuzelen in de gang? Eindelijk valt de voordeur achter hem dicht. Ik hol naar de keuken, want ik hou de stank haast niet meer uit. Ik gris de tros overrijpe bananen van...Read More
Met Wim en zijn managementteam nemen we de voortgang van het verandertraject door, zoals we dat elke 6 weken doen. Vooral Wim benoemt uitvoerig dat er toch wel veel teamleiders zijn die makkelijk ‘ja-zeggen’ en ‘nee-doen.’ En daarmee krijgen we de verandering echt niet van de grond. En dat doen ze dus al heel lang,...Read More
‘Ja natuurlijk wil ik dat ze het zelf oplossen. Maar blijkbaar kunnen ze dat niet, want ik heb m’n koffie nog niet op of ze staan alweer bij mij aan m’n bureau. En omdat problemen wel opgelost moeten worden, pak ik dat maar op. Anders zakken we terug in hoe we het eerder deden.’ Johan...Read More
‘Wat je nu doet, is wat je altijd doet,’ zegt Peter. Hij deelt zijn favoriete oneliner in de weekly standup, niet toevallig, direct na de bijdrage van Charlotte van de helpdesk. Hij ergert zich namelijk al maanden aan de manier waarop zij omgaat met klanten, en daar altijd een of ander excuus voor heeft. Hij...Read More
‘Ik ben er zo ongelofelijk klaar mee!’ Het is een van de meest uitgesproken zin deze dagen, diep in de zoveelste coronagolf (ik ben de tel kwijt intussen). Iedere leidinggevende die met taaie verandertrajecten te maken heeft gehad, klinkt die diezelfde zin bekend in de oren. In verandertrajecten komt er ook altijd zo’n moment, waarop mensen door de hele organisatie dit verzuchten. Medewerkers en leidinggevenden doen hierin niet...Read More
Te vroeg voor mijn afspraak, besluit ik een ommetje te maken. Ik beland in een levendige buurt waar ik getrakteerd word op een variëteit aan voortuinen. Tuinen gevuld met zorgvuldig aangelegde bloembakken, tuinen met een wildernis van bloemen en planten die hun vrije loop gaan. Van een precies ingemeten houten fietsenhok tot een zelf aangelegde...Read More
‘Ik stop ermee’, staat in de pop-up die rechtsboven in mijn scherm verschijnt. Nieuwsgierig open ik de mail direct. Een collega-ondernemer kondigt aan te stoppen met het schrijven van nieuwsbrieven. Omdat het afleidt van wat hij nu echt wil doen: een nieuw boek schrijven. Stoere move, afscheid nemen van een van de basale manieren om contact te onderhouden met zijn netwerk. Bewust kiezen om te stoppen vraagt lef. En...Read More
‘Afgesproken. We praten voortaan alleen nog mét mensen, niet over ze.’ Instemmend geknik. ‘Geen loze toezegging, we gaan het nu écht doen.’ Het team is in de ochtend flink met de billen bloot gegaan, en heeft aan den lijve ervaren hoe belangrijk deze afspraak is. Tijd om even de benen te strekken. Marie-José, hoofd operatie,...Read More
Door Marjoke Veerman - associate van Gewoon aan de slag Helaas! Het is half januari en ik had me voorgenomen om in 2021 van elke dag een half uur wandelen een gewoonte te maken. Ik ben welgeteld drie keer een blokje om gegaan, en wel in de eerste week van het jaar. Toch jammer, mijmer ik...Read More
In verandertrajecten moet je er altijd van alles bijdoen. Extra. Bovenop je toch al overvolle agenda. Ook al roepen verandermanagers en soortgenoten nog zo hard dat je dat anders moet zien. Dat ‘het er niet bij komt, maar in de kern van je werk zit en je uiteindelijk tijd oplevert’. Het vraagt toch echt aandacht. En dus...Read More
De RvB van een klein regionaal ziekenhuis heeft een lastige klus te klaren. De cijfers zijn de afgelopen periode goed geweest, daar ligt het niet aan. Maar uit het MTO komen zorgwekkende signalen. Vooral aan het adres van het MT en specifiek de bestuurder is er zeer weinig vertrouwen en wordt er weinig veiligheid ervaren. Dit...Read More
Gastblog door associate Marjoke Veerman In maart werd B.V. Nederland geconfronteerd met een nieuw fenomeen: de intelligente lockdown. En wat deden we? We doken massaal de organisatie-medicijnkast in om snel weer te herstellen van dit gedoe. ‘Doe-alsof-je-neus-bloedt’-pillen waarmee je je bestaande manier van werken gewoon laat bestaan, maar dan via Zoom, Webex of Teams. Om...Read More
– Gewoontes en liminaliteit in tijden van corona Dinsdagochtend. De agenda voor vandaag: Ontwikkelsessie verbeterpunten medewerkerstevredenheidsonderzoek. Sollicitant voor de vacature van business analist. Werkbezoek bij collega-instelling. Juist. Daar kan dus allemaal een streep door. Althans, in de gewone vorm. En dat zijn alleen nog de geplande acties. Dan heb ik het nog niet over de...Read More
Hoe kleine veranderingen veel impact hebben In mijn race om de kinderen op tijd op school te hebben voor mijn afspraak, stuur ik Wendy een berichtje waar ik DIRECT antwoord op wil. ‘Wen, ik heb ene Pieter op mijn voicemail, of ik vandaag terug kan bellen. Hij zegt dat hij een klant van ons is...Read More
Zachtjes hoor ik achter me: “heeft zij anorexia, ofzo…?”‘Neeheee’, zegt mijn alles-in-één-maatje (samen studeren, samen feesten, samen brak zijn), ‘dat is nu eenmaal haar bouw’. Ze had deze vraag al honderd keer beantwoord en was er wel klaar mee. Ik was rond de 20 en woog zo’n 48 kilo. Een gemiddelde veertien-jarige weegt meer. Ik...Read More
De wethouder van verkeer in Rotterdam besluit tot een experiment. Geïnspireerd door goede voorbeelden van de werking van Shared Space in het verkeer, krijgen alle fietsers op een notoir kruispunt tegelijk groen licht. Achterliggende gedachte: ‘Dan lossen ze het samen op’. Hoe de fietsers met deze noviteit geacht worden om te gaan wordt uitgelegd op...Read More
In het toilet hier op kantoor hangt het volgende briefje: De vetgedrukte woorden nodigen ons steeds weer uit om hier allerlei lezingen in te zien. Met deze woorden benadrukt, maar ook de andere: GRAAG het toilet na gebruik schoon achterlaten. Dank u! We vragen het niet zomaar. We willen het echt héél graag. Graag HET toilet na...Read More
‘Briljant idee! Gaan we doen’ werd er geroepen. If only they knew. Een verhaaltje: Er was eens een stad in India. Met een nogal pittig cobra-overschot; en ze wilden daar uiteraard vanaf. Het gemeentebestuur probeerde eerst de standaard aanpak: vallen zetten, gif strooien. Dat soort dingen. Nettoresultaat: nada. Tot een slimme Harry van de gemeente...Read More
‘Ik heb pijn aan mijn voehoeten, zeurt L.(6).’ ‘Loop nou gewoon even door! We zijn zo weer bij een leuk paadje’. Ik zucht. Fysiek zijn de wandelingen die we in de vakantie maken uitstekend te doen. Maar mentaal raken we uitgeput. Want onze lieve zoons zijn niet vooruit te branden als het niet spannend genoeg is. ‘Hoe...Read More
Toen mijn vorige relatie op een heel ingewikkeld punt was gekomen sprak een dierbare vriendin me toe: “Jullie wonen al niet meer bij elkaar. Je praat over hem als iemand uit je verleden. En ik hoor je nergens iets noemen wat je van hem mist. Volgens mij gaat dit echt niet meer goed komen”. Recht...Read More
‘We gaan het in 2017 echt totaal anders doen. De cultuur moet anders, veel pro-actiever, een frisse wind is wat we willen.’ Luuk staat voor zijn afdeling. Het afgelopen jaar ging stroef. Er is nauwelijks winst behaald. Hij heeft zich in de laatste weken voor de kerstvakantie met zijn management team teruggetrokken op de hei....Read More
Hijgend kijk ik om me heen. Overal bomen, bladeren en kronkelige paadjes. Het bospad waar ik op sta is vol stenen en gaat stijl naar beneden. Lichte paniek kruipt langzaam langs mijn benen omhoog. Oh, nee! Ik zie het niet. Ben ik alweer verdwaald? In mijn jonge jaren ben ik een keer serieus verdwaald. Met...Read More
Ontvang de nieuwste updates & tips in je mailbox
en ontvang meteen een gratis hoofdstuk uit ons boek